Łagodna zima i wysoki stan wody sprawiają, że w Parku Narodowym „Ujście Warty” podczas jesiennej migracji znacznie dłużej niż zwykle przebywała duża liczba gęsi. Jeszcze w połowie stycznia było ich ponad 80 tys. Teraz jest mniej, ale nadal część z nich traktuje Park jako zimowisko.
Zarówno jesień jak i zima charakteryzują się bardzo wysokim poziomem wody na obszarze Parku. Miało to odzwierciedlenie m.in. w rekordowej dla niego liczebności gęsi na jesiennym przelocie. W październiku ich liczba sięgnęła 171 tys. osobników.
Przy panujących temperaturach na terenie Parku jest za to bardzo mało łabędzi krzykliwych, które jeszcze nie przyleciały z północy.
Mimo, że za nami dopiero nieco ponad miesiąc zimy, to w „Ujściu Warty” słychać już wiosenne akcenty. Żurawie, których część również nie odleciała, przebywają w parach i oznajmiają swoją obecność donośnym klangorem. Również kruki i bieliki będą niedługo przystępować do lęgów.
Park Narodowy „Ujście Warty” zajmuje powierzchnię 8074 ha. Położony jest przy zachodniej granicy Polski, w części Pradoliny Toruńsko-Eberswaldzkiej, zwanej Kotliną Gorzowską. Jego krajobraz to mozaika łąk, pastwisk, turzycowisk i trzcinowisk. Na tym obszarze zaobserwowano ponad 270 gatunków ptaków, z czego lęgi stwierdzono u więcej niż 170 gatunków. Kilkanaście z nich figuruje w Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt.
Ujściowy odcinek Warty, wraz ze swoimi kanałami, rzeką Postomią i rozległymi polderami, to jedno z najważniejszych miejsc jesiennych i wiosennych koncentracji wędrownych ptaków wodnych i błotnych. Prym wśród nich wiodą gęsi, które pokonują najdłuższe dystanse podczas swoich podniebnych podróży.